ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၂၅) ရက္ေန႕၊
အစိုးရမွ သိမ္းဆီးထားသည့္ ေျမယာမ်ား ျပန္ရေရး အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပဲြ တရပ္ကို အေမရိကန္ NGO ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO တို႔က ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတြင္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၂၀) ရက္ေန႕မွ ၂၃ ရက္ေန႕အထိ က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း တက္ ေရာက္ခဲ့သူ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ အရာရွိတဦးက ဆိုပါသည္။
“ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆီးမႈျပႆနာရဲ့ အစဟာ က်ေနာ္တို႕ ႏုိင္ငံက လယ္ယာ ဥပေဒေၾကာင့္ပါ။ အဲဒါက လယ္လုပ္သူ လယ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္သာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရက လိုက္လံ သိမ္းခြင့္ ရွိေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လယ္အသိမ္းခံရတဲ့ သူေတြကလည္း လယ္ယာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မ႐ိွတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ခြင့္ ရ႐ိွေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ေတြ ေပၚလာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
ထိုအလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲသို႔ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါ၀င္ ျပည္တြင္းမွ ျမန္မာအဖြဲ႕ အစည္း မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း (၃၀) ဦးခန္႕ တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းကာလ၌ အစိုးရတပ္ အင္အား (၁၀) တပ္ရင္းခန္႔သည္ မြန္ျပည္နယ္တြင္ ထပ္မံတို႕ခ်ဲ႕ လာခဲ့ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မြန္ုျပည္နယ္ေရးၿမိဳ႕နယ္ ေမာ့ကနင္ေက်း႐ြာႏွင့္ ေရးေခ်ာင္းဖ်ား႐ိွ ေက်ာင္း႐ြာ အပါ၀င္ ေနရာအႏွ႔ံ တပ္စခန္း အသစ္မ်ားတည္ ေဆာက္ရန္ ေရာ္ဘာၿခံ၊ ကြမ္းၿခံႏွင့္ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆီးခဲ့ပါသည္။
“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက တပ္စခန္းေဆာက္ဖို႕အတြက္ တပ္ရင္း တရင္းကို ေျမဧက (၂၀၀) ခန္႕သာ သိမ္းဆီးရန္ ညႊန္ၾကား ထားခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ တပ္ရင္း (၁၀) ရင္းဆိုရင္ အားလုံးေပါင္း ဧက (၂၀၀၀၀) ဘဲသိမ္းရမယ္။ ဒါေပမဲ့ တပ္မေတာ္က ဧကေပါင္း (၆၈၀၀) ခန္႕ သိမ္းဆီးလိုက္တယ္။” ဟု မြန္ျပည္သစ္ အရာရွိက ဆိုပါသည္။
သိမ္းဆီးလိုက္သည့္ ေျမမ်ားကိုလည္း အစိုးရႏႈဳံးထားအျဖစ္ တဧက တေထာင္က်ပ္ႏွဳန္းသာ ေလ်ွာ္ေၾကးေပးခဲ့ပါသည္။ ေပါက္ေစ်းအားျဖင့္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္ေသာ ေနရာတြင္ ေရြးခ်ယ္ျပီး သိမ္းဆီးခဲ့ၾကသျဖင့္ လယ္သမားမ်ား နစ္နာဆံုးရွဳံး ခဲ့ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ ႏုိင္ငံတကာမွ လာေရာက္ ရင္ႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည့္အခါ၌လည္း အစိုးရတို႕က လယ္ယာ၊ ၿခံေျမ မ်ားကို သိမ္း ဆီးခဲ့ပါသည္။ အစိုးရ ခရိုနီမ်ားႏွင့္ အစိုးရစီမံကိန္းမ်ားတြင္လည္း ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းငယ္ျဖင့္ သိမ္းဆီးၾကပါသည္။
ဤျပသနာသည္ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္မွ စတင္ခဲ့ျပီးႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ခန္႔ ရွိပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ဤဥပေဒေၾကာင့္ နစ္နာ ခဲ့ရသျဖင့္ ေျမယာ သိမ္းဆီးမႈ ျပႆနာမ်ားကို အၿပီးသတ္ေစရန္ အေမရိကန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO မ်ားမွ အခ်က္ အလက္မ်ား လာေရာက္ စုေဆာင္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
လယ္သမားမ်ားသည္ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ခြင့္ကို က်င့္သံုးေစခ်င္သည္။ လယ္လုပ္သူ လယ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေၾကာင့္ လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ ေနရာ အႏွ႔ံ၌ျပသနာျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ခရိုနီမ်ားသည္ အခ်က္အခ်ာ က်ေသာေနရာမ်ားကို သိမ္းဆီး ခဲ့ပါသည္။ လယ္သမားမ်ား၏ မေၾကနပ္ေသာ ျပသနာေၾကာင့္ တခ်ဳိ႔ခရိုနီမ်ားသည္ ျပန္လည္ လြဲအပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အမ်ားစုသည္ သိမ္းဆီးျမဲရွိေနပါသည္။
အေမရိကန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO မ်ားသည္ ဤျပသနာကို မည္သို႔ေျဖရွင္းသြားမည္ ကိုလည္း လယ္သမားမ်ားက စိတ္၀င္စားလ်ွက္ ရွိေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။
Phophtaw News Association
အစိုးရမွ သိမ္းဆီးထားသည့္ ေျမယာမ်ား ျပန္ရေရး အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပဲြ တရပ္ကို အေမရိကန္ NGO ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO တို႔က ထိုင္းျမန္မာ နယ္စပ္ တေနရာတြင္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၂၀) ရက္ေန႕မွ ၂၃ ရက္ေန႕အထိ က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း တက္ ေရာက္ခဲ့သူ မြန္ျပည္သစ္ ပါတီ အရာရွိတဦးက ဆိုပါသည္။
“ လယ္ယာေျမ သိမ္းဆီးမႈျပႆနာရဲ့ အစဟာ က်ေနာ္တို႕ ႏုိင္ငံက လယ္ယာ ဥပေဒေၾကာင့္ပါ။ အဲဒါက လယ္လုပ္သူ လယ္ လုပ္ပိုင္ခြင့္သာ ရွိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရက လိုက္လံ သိမ္းခြင့္ ရွိေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ လယ္အသိမ္းခံရတဲ့ သူေတြကလည္း လယ္ယာ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ မ႐ိွတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ခြင့္ ရ႐ိွေရးအတြက္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ ကိုင္ေတြ ေပၚလာရတဲ့ အေၾကာင္းရင္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။” ဟု ဆိုပါသည္။
ထိုအလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပြဲသို႔ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား ပါတီ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အပါ၀င္ ျပည္တြင္းမွ ျမန္မာအဖြဲ႕ အစည္း မ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္ေပါင္း (၃၀) ဦးခန္႕ တက္ေရာက္ခဲ့ပါသည္။
၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ေႏွာင္းပိုင္းကာလ၌ အစိုးရတပ္ အင္အား (၁၀) တပ္ရင္းခန္႔သည္ မြန္ျပည္နယ္တြင္ ထပ္မံတို႕ခ်ဲ႕ လာခဲ့ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ မြန္ုျပည္နယ္ေရးၿမိဳ႕နယ္ ေမာ့ကနင္ေက်း႐ြာႏွင့္ ေရးေခ်ာင္းဖ်ား႐ိွ ေက်ာင္း႐ြာ အပါ၀င္ ေနရာအႏွ႔ံ တပ္စခန္း အသစ္မ်ားတည္ ေဆာက္ရန္ ေရာ္ဘာၿခံ၊ ကြမ္းၿခံႏွင့္ လယ္ယာေျမမ်ား သိမ္းဆီးခဲ့ပါသည္။
“ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေအးက တပ္စခန္းေဆာက္ဖို႕အတြက္ တပ္ရင္း တရင္းကို ေျမဧက (၂၀၀) ခန္႕သာ သိမ္းဆီးရန္ ညႊန္ၾကား ထားခဲ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ တပ္ရင္း (၁၀) ရင္းဆိုရင္ အားလုံးေပါင္း ဧက (၂၀၀၀၀) ဘဲသိမ္းရမယ္။ ဒါေပမဲ့ တပ္မေတာ္က ဧကေပါင္း (၆၈၀၀) ခန္႕ သိမ္းဆီးလိုက္တယ္။” ဟု မြန္ျပည္သစ္ အရာရွိက ဆိုပါသည္။
သိမ္းဆီးလိုက္သည့္ ေျမမ်ားကိုလည္း အစိုးရႏႈဳံးထားအျဖစ္ တဧက တေထာင္က်ပ္ႏွဳန္းသာ ေလ်ွာ္ေၾကးေပးခဲ့ပါသည္။ ေပါက္ေစ်းအားျဖင့္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာတန္ေသာ ေနရာတြင္ ေရြးခ်ယ္ျပီး သိမ္းဆီးခဲ့ၾကသျဖင့္ လယ္သမားမ်ား နစ္နာဆံုးရွဳံး ခဲ့ရပါသည္။
ထို႔အျပင္ ႏုိင္ငံတကာမွ လာေရာက္ ရင္ႏွီးျမႈပ္ႏွံမႈမ်ား ျပဳလုပ္သည့္အခါ၌လည္း အစိုးရတို႕က လယ္ယာ၊ ၿခံေျမ မ်ားကို သိမ္း ဆီးခဲ့ပါသည္။ အစိုးရ ခရိုနီမ်ားႏွင့္ အစိုးရစီမံကိန္းမ်ားတြင္လည္း ေလွ်ာ္ေၾကးအနည္းငယ္ျဖင့္ သိမ္းဆီးၾကပါသည္။
ဤျပသနာသည္ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္မွ စတင္ခဲ့ျပီးႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ခန္႔ ရွိပါသည္။ ဤသို႔ေၾကာင့္ ဤဥပေဒေၾကာင့္ နစ္နာ ခဲ့ရသျဖင့္ ေျမယာ သိမ္းဆီးမႈ ျပႆနာမ်ားကို အၿပီးသတ္ေစရန္ အေမရိကန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO မ်ားမွ အခ်က္ အလက္မ်ား လာေရာက္ စုေဆာင္း ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။
လယ္သမားမ်ားသည္ လယ္လုပ္သူ လယ္ပိုင္ခြင့္ကို က်င့္သံုးေစခ်င္သည္။ လယ္လုပ္သူ လယ္လုပ္ပိုင္ခြင့္ေၾကာင့္ လက္ရွိ အေျခအေနတြင္ ေနရာ အႏွ႔ံ၌ျပသနာျဖစ္ေနခဲ့ပါသည္။ ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ခရိုနီမ်ားသည္ အခ်က္အခ်ာ က်ေသာေနရာမ်ားကို သိမ္းဆီး ခဲ့ပါသည္။ လယ္သမားမ်ား၏ မေၾကနပ္ေသာ ျပသနာေၾကာင့္ တခ်ဳိ႔ခရိုနီမ်ားသည္ ျပန္လည္ လြဲအပ္ခဲ့ေသာ္လည္း အမ်ားစုသည္ သိမ္းဆီးျမဲရွိေနပါသည္။
အေမရိကန္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ်ား NGO မ်ားသည္ ဤျပသနာကို မည္သို႔ေျဖရွင္းသြားမည္ ကိုလည္း လယ္သမားမ်ားက စိတ္၀င္စားလ်ွက္ ရွိေၾကာင္း ဆိုၾကပါသည္။
Phophtaw News Association
No comments:
Post a Comment